Dankzij de financiële steun van het Collectief Overlegorgaan konden we in 2019 een tympanometer aankopen.

Met dit apparaat kunnen we het middelste deeltje (trommelvlies, gehoorbeentjes) testen en nagaan of een cliënt een gaatje in het trommelvlies of een oorontsteking heeft. Laat dit nu – volgens recente cijfers in de wetenschappelijke literatuur – net het punt zijn waarop personen met een verstandelijke beperking veel hinder ondervinden. Tympanometrie is een objectieve test die zeer goed verdragen wordt en waarbij geen medewerking van de cliënt nodig is. De uitvoering is eenvoudig, niet pijnlijk en zeer snel (10-30 sec per oor). Er wordt een klein dopje in het oor geplaatst waarna de cliënt een bromgeluidje hoort en een klein luchtdrukverschil voelt.

De aanschaf van deze tympanometer komt volgende personen/diensten tegemoet:

  • De cliënt, omdat deze test ter plaatse kan gebeuren, waardoor heel wat bezoeken aan de (NKO-) arts kunnen vermeden worden. Het biedt een snelle en objectieve evaluatie, in de eigen woning, door een voor hem gekende persoon, die gratis en pijnloos is. Een middenoorprobleem is ook niet zichtbaar van buitenaf. Voor cliënten die deze problemen moeilijk communiceren en/of een hoge pijndrempel hebben is een korte en objectieve test dan ook een grote meerwaarde
  • De woningen, in een zoektocht naar de oorzaak van een verminderd communiceren én het verbeteren van de communicatie.
  • De dokter, bij evaluatie van het oor wanneer de gehoorgang moeilijk te visualiseren is. Een moeilijke visualisatie is bij deze doelgroep geen uitzondering en kan gelegen zijn aan kleine/bochtige/vuile gehoorgangen, weigering (een otoscoop dient dieper in het oor gestoken te worden dan het dopje van een tympanometer) en/of angst voor het cabinet van de dokter
  • Het hoorcentrum, (Lapperre) bij evaluatie van het gehoor. Een hoorcentrum geeft informatie over de ernst van het gehoorverlies maar zij kunnen moeilijk achterhalen over welk soort gehoorverlies het gaat. Een prop/ontsteking/vocht kunnen ook gehoorverlies geven. Dit noemt men een conductief verlies en is vaak tijdelijk of kan verbeteren na oplossen van het onderliggende probleem (indien niet chronisch). De audioloog kan dit enkel bepalen met een uitbreiding van de gewone gehoortest (met beengeleiding), waardoor de testduur aanzienlijk verlengt. Dit is vaak moeilijk voor cliënten en zij dienen in dit geval vaak meerdere malen terug te keren of alsnog naar een arts te gaan.
  • De logopedist, bij een betere opvolging van het gehoor en eventuele stagnatie van communicatietherapie.